Το ορυχείο λιγνίτη, που βρίσκεται στο χωριό Βεύη κοντά στα σύνορα με τα Σκόπια και μαστίζεται από την ανεργία και τη φτώχεια, παραμένει κλειστό για πάνω από 10 χρόνια.
Διαχρονικά έχουν γίνει τρεις απόπειρες παραχώρησης με ισάριθμες προσκλήσεις ενδιαφέροντος. Η τελευταία διαδικασία φαίνεται ότι θα είναι και η «τυχερή» εάν βεβαίως δεν προκύψει κάποιο νέο απρόοπτο.
Το ενδιαφέρον στην υπόθεση της Βεύης είναι ότι η μη λειτουργία του ορυχείου όλα αυτά τα χρόνια προκάλεσε ένα σημαντικό άμεσο κόστος από την έλλειψη λιγνίτη που οδήγησε τη ΔΕΗ να χρυσοπληρώνει εισαγωγές λιγνίτη από τη Βουλγαρία και την Τουρκία προκειμένου να κρατά σε λειτουργία τη σύγχρονη μονάδα Μελίτη 1. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΔΕΗ βρέθηκε να πληρώνει έως και 400 χιλιάδες ευρώ την ημέρα για εισαγωγές λιγνίτη.
Η σημασία του λιγνιτωρυχείου της Βεύης Φλώρινας με αποθέματα περίπου 90 εκατομμυρίων τόνων λιγνίτη είναι μεγάλη καθώς αποτελεί τη μία από τις δύο πηγές προμήθειας καυσίμου για τον ΑΗΣ Μελίτης (μαζί με το λιγνιτωρυχείο Αχλάδας της Φλώρινας). Εκτός από το υπό παραχώρηση τμήμα του ορυχείου, ένα άλλο κομμάτι στην ίδια περιοχή έχει παραχωρηθεί στη ΔΕΗ. Και τα δύο τμήματα, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορούν να τροφοδοτήσουν όχι μόνο τη μονάδα της Μελίτης αλλά και ένα ακόμη εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρισμού. Αυτή ακριβώς η προοπτική εκτιμάται ότι ανοίγει πιθανές συνέργειες, στο πλαίσιο του πλάνου για τη δημιουργία της λεγόμενης μικρής ΔΕΗ, δηλαδή των μονάδων που θα πουληθούν από τη ΔΕΚΟ στο πλαίσιο των υποχρεώσεων για τις αποκρατικοποιήσεις και τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.
Και σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι εκτός από το άμεσο κόστος, που προκάλεσαν οι καθυστερήσεις, υπάρχει και το έμμεσο κόστος που δημιουργεί η καθυστέρηση στην απελευθέρωση της αγοράς λιγνίτη, που μονοπωλείται από τη ΔΕΗ. Θυμίζουμε ότι το ορυχείο της Βεύης είχε συμφωνηθεί με την ΕΕ να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαδικασία ανοίγματος της αγοράς. Άλλωστε η εκμίσθωση του ορυχείου της Βεύης σε ιδιώτες, μαζί με την παραχώρηση των ορυχείων της Δράμας και της Ελασσόνας, αποτελούσε όρο της ευρωπαϊκής επιτροπής ανταγωνισμού στην περίφημη υπόθεση για τις συνθήκες μονοπωλίου που επικρατούν στην αγορά λιγνίτη. Πλέον η ολοκλήρωση του διαγωνισμού, ανοίγει το δρόμο για να υπάρξουν πιο συγκεκριμένα πλάνα, που, όπως όλα δείχνουν, θα εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο τόσο της αποκρατικοποίησης της ΔΕΗ όσο και των γενικότερων μεταρρυθμίσεων στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.
Τα χρονικά ορόσημα
- 24 Μαΐου 2006, πρώτος διαγωνισμός, υπουργός Δ. Σιούφας
- 19 Σεπτέμβριου 2007 – 7 Ιανουαρίου 2009 υπουργός Χ. Φώλιας
- 6 Αυγούστου 2009 η Ε.Ε. κάνει δεκτή την πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης για την υπόθεση των λιγνιτών που προβλέπει την παραχώρηση των ορυχείων της Βεύης, της Δράμας και της Ελασσόνας σε ιδιώτες, υπουργός Κ. Χατζηδάκης
- 20 Αυγούστου 2009 κήρυξη του διαγωνισμού του 2006 ως άγονου, υπουργός Κ. Χατζηδάκης
- 7 Σεπτεμβρίου 2009 νέος διαγωνισμός, υπουργός Κ. Χατζηδάκης
- 8 Φεβρουαρίου 2010 τρίτη επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού, υπουργός Τ. Μπιρμπίλη
- 22 Νοεμβρίου 2010 αναστέλλεται η διαδικασία παραχώρησης των ορυχείων Δράμας και Ελασσόνας, υπουργός Τ. Μπιρμπίλη
- 3 Αυγούστου 2011 ολοκληρώνεται η πρώτη φάση του νέου διαγωνισμού, υπουργός Γ. Παπακωνσταντίνου
- 9 Αυγούστου 2013 εγκρίνεται με υπουργική απόφαση του τελικού πίνακα της επιτροπής αξιολόγησης, υφυπουργός Μ. Παπαγεωργίου
Του Χάρη Φλουδόπουλου
Πηγή:www.capital.gr
