Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Η Σοσιαλιστική Διεθνής μας έλειπε... Η πληροφορία από το κυβερνητικό στρατόπεδο λέει ότι μέσα στο επόμενο σαββατοκύριακο, πρόκειται να φιλοξενηθεί στη χώρα μας η επόμενη συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς!

Η είδηση είναι 100% αληθινή και σε καμία περίπτωση δεν συνιστά ...αστείο. Αλλωστε, οι ώρες δεν προσφέρονται για τέτοιου είδους "αστεία". Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες από το κυβερνητικό στρατόπεδο, μέσα στο επόμενο σαββατοκύριακο, πρόκειται να φιλοξενηθεί στη χώρα μας η επόμενη συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς! Επισήμως, η είδηση μπορεί να μην έχει επιβεβαιωθεί, ωστόσο, θεωρείται περίπου δεδομένη.
Αλλαγή σχεδίων θα γίνει μόνο την τελευταία στιγμή κι αν κάτι "στραβώσει" στο παρά 5'. Οπως λέγεται αρμοδίως, η πρωτοβουλία αναλαμβάνεται σε αυτή την πολύ δύσκολη συγκυρία, προκειμένου να ενισχυθεί το πλεγμα στήριξης και συμπαράστασης στη χώρα μας σε αυτές τις δύσκολες εποχές. Οπότε, κρίθηκε καλό κι οφέλιμο, να λάβει χώρα εδώ η εν λόγω συνεδρίαση. Ωστόσο, η ένσταση που υποβάλλεται έχει να κάνει με το γεγονός αυτής ακριβώς της κρισιμότητας της κατάστασης και πόσο οφέλιμο είναι τελικώς να αποσπάται η προσοχή της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού, από τον εθνικό σκοπό της διάσωσης.
Από το Μαξίμου, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν έχει σημειωθεί επίσημη αντίδραση σε αυτή τη "μουρμούρα" και ούτε πρόκειται, μάλλον. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως αν τελικώς η συνεδρίαση αυτή πραγματοποιηθεί, το παρόν δεν θα δώσουν επίλεκτα, μέχρι πρόσφατα μέλη της, όπως για παράδειγμα ο πρώην αιγύπτιος πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ...

Θεόδωρος Σουμπάσης: «Η Φλώρινα δεν αντέχει την έλλειψη κυβερνητικού βουλευτή»

Ερωτηθείς από δημοσιογράφο της εφημερίδας "ΕΘΝΟΣ" της Φλώρινας σχετικά με την ανεξαρτητοποίηση του Γιώργου Λιάνη την 27.9.2011, ο Θόδωρος Σουμπάσης προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Η ανεξαρτητοποίηση του Γιώργου Λιάνη σε χρόνο που το ίδιο το μέλλον της Χώρας κρέμεται από μία κλωστή προκάλεσε τις αναταράξεις που όλοι παρακολουθήσαμε και δημιούργησε ταυτόχρονα κενό πολιτικής εκπροσώπησης για την περιοχή μας. Αυτό που χρειάζεται η Φλώρινα από τον Κυβερνητικό της Βουλευτή είναι να βγει μπροστά, να αναλάβει αποφασιστικά πρωτοβουλίες, τέτοιες που να περιορίζουν τις συνέπειες της κρίσης και όχι να εγκαταλείψει το καράβι την πιο κρίσιμη στιγμή (όταν μάλιστα είναι συνυπεύθυνος για το ναυάγιο).
Ο Βουλευτής πράγματι υπακούει μόνον στην συνείδησή του. Και είναι ανθρώπινο ο Γιώργος Λιάνης να μην αντέχει να συνεχίσει σε αυτήν την δύσκολη συγκυρία, μετά μάλιστα από μία υπερεικοσαετή πολιτική διαδρομή ως Βουλευτής και Υπουργός. Όταν όμως, ενώ δηλώνει ότι παραιτείται από την πολιτική, ταυτόχρονα κρατά την έδρα του με το ευτελές κίνητρο του ελέγχου της διαδοχής του, γεννάται μείζον θέμα ηθικής και πολιτικής τάξης, αλλά και δημοκρατικής συμπεριφοράς.
Η Φλώρινα δεν αντέχει την έλλειψη Κυβερνητικού Βουλευτή και οι 18.500 ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που του έδωσαν την πρωτιά στις προηγούμενες εκλογές έχουν κάθε λόγο να εξεγείρονται. Επιπλέον, η Ελλάδα δεν αντέχει κραδασμούς επειδή κάποιος υπό παραίτηση βουλευτής γαντζώνεται στην καρέκλα και τα προνόμιά της γιατί δεν του αρέσει ο κατά το Σύνταγμα αναπληρωτής του.
Σε ό,τι με αφορά, έχω αποδείξει ότι δεν είμαι δούλος καμίας καρέκλας. Οδηγός μου είναι το καλό του τόπου και η ενότητα του ΠΑΣΟΚ. Εάν λοιπόν εγώ είμαι ο λόγος που δεν επιστρέφει -ως οφείλει- την έδρα του πίσω στον λαό της Φλώρινας, ας μου το πει ευθέως κι εγώ θα τον διευκολύνω»

Υ.Γ 29.6.2011
1. Η καταψήφιση της νέας Κυβέρνησης κατά την διαδικασία παροχής Ψήφου Εμπιστοσύνης ή και του Μεσοπρόθεσμου από έναν Βουλευτή που εκλέχθηκε με το ΠΑΣΟΚ, αποτελεί μια πράξη συνείδησης, η οποία μπορεί να κριθεί πολιτικά, θετικά ή αρνητικά, ανάλογα με τις απόψεις του καθένα. Η αδικαιολόγητη απουσία του Βουλευτή Φλώρινας από τις δύο αυτές τόσο σημαντικές -σε πανευρωπαϊκό μάλιστα επίπεδο- συνεδριάσεις της Βουλής συνιστά πάνω από όλα προσβολή του Λαού της Φλώρινας και των Κοινοβουλευτικών Θεσμών.
2. Χαίρομαι που τα τοπικά μέσα πήραν το νήμα από εκεί που το είχα αφήσει τον Αύγουστο του 2009 όταν μόνος ανέδειξα το ζήτημα της κακοδιαχείρησης σχετικά με τον τοπικό αναπτυξιακό πόρο και δέχθηκα επιθέσεις και ειρωνείες ακόμη και από αθλητικά σωματεία. Η θέση μου και τότε και τώρα είναι ότι το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί μία μόνον πτυχή του πολιτικού προβλήματος της Φλώρινας, το οποίο δυστυχώς διατρέχει κόμματα και πρόσωπα και αγγίζει τον πυρήνα του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμασταν την πολιτική στη Φλώρινα, ο οποίος είχε χρεοκοπήσει από καιρό, καθώς μας άφησε στην υστέρηση και την παρακμή. Χάρη στην χρεοκοπία της χώρας, το αντιλαμβανόμαστε πλέον όλοι.