Το μήνυμα της χθεσινής ιστορικής Συνόδου Κορυφής. Οι ευθύνες τις επόμενης ημέρας στην τελευταία ευκαιρία για διάσωση της ελληνικής οικονομίας από το αδηφάγο τέρας του χρέους

Ενδεχομένως, αυτή να είναι και η τελευταία ευκαιρία που δίνεται στην Ελλάδα, για να σωθεί από το φάσμα της χρεωκοπίας. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έστω και αν γίναμε μάρτυρες ενός πολύμηνου θρίλερ, η Ευρωζώνη κατέληξε σε μια συμφωνία για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας από το αδηφάγο τέρας του χρέους, αλλά αν αύριο το πρωί δεν αρχίσει η προσπάθεια με στόχο την απάλειψη των πρωτογενών ελλειμμάτων, τότε, αργά ή γρήγορα, η χώρα θα επιστρέψει στη σημερινή, χείριστη, θέση. Και τότε θα είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν οι εταίροι - πιστωτές της θα δεχθούν να ασχοληθούν ξανά με την περίπτωση της.

Αυτό θα πρέπει να αντιληφθεί τώρα, πρωτίστως, το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας, το οποίο θα κληθεί να διαχειριστεί τη λύση που βρέθηκε και σιγά - σιγά να αρχίσει να αντιστρέφει το κλίμα. Γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, ακολουθεί το χάος.

Οι Ευρωπαίοι θέτουν ως απαρέγκλιτο όρο και την εμπέδωση της έννοιας «συναίνεση» από τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας για την πιστή τήρηση του Μεσοπρόθεσμου. Για τα κόμματα της αντιπολίτευσης - με βάση τα ελληνικά πολιτικά ήθη - κάτι τέτοιο θα είναι πολύ δύσκολο να υιοθετηθεί στην πράξη. Υπάρχει όμως και η τακτική της ανεκτικότητας. Η οποία μπορεί στο τέλος να αποδεχθεί κι αυτή εξαιρετικά ωφέλιμη. Ήδη, στη ΝΔ κάνουν κάποια βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Έστω δειλά, σε αυτή τη φάση. Το θέμα είναι αν θα συνεχίσουν και μέχρι πού θα φτάσουν.

Αλλά, ας μη γελιόμαστε, στην παρούσα συγκυρία, το κύριο βάρος για να οδηγήσει τη χώρα σε ένα απάνεμο λιμάνι μετά την μεγάλη τρικυμία που περνά, θα πρέπει να το σηκώσει η κυβέρνηση. Και το ζητούμενο είναι αν μπορεί να αρθεί στο ύψος των πολύ κρίσιμων περιστάσεων που ζούμε...